Artesã no tear

Continuando fiel ao que me propus quando da feitura deste Blog, irei dentro dos possíveis colocar alguns artigos relacionados com Caçarelhos e as suas gentes. Neste sentido, vou dar destaque a uma artesã genuinamente de Caçarelhos. Eis pois a nossa querida IsauraNeto Rodrigues, dedicando a sua sabedoria ao tear confeccionando os tapetes, colchas, mantas e alforjas.

Lembro também neste vídio e dado não ter conseguido separar do mesmo pessoas de Caçarelhos que por ironia do destino, já partiram, mas que certamente continuam bem presentes na memória de seus familiares, aos quais eu endereço o meu carinho e amizade.

An Mirandés

Cuntinando fiel al que me propus quando de la feitura deste Blog, eirei drento de ls possibles poner alguns artigos relacionados cun Caçarelhos i las sues gientes. Neste sentido, bou dar çtaque a ua artesana genuinamente de Caçarelhos. Eis pus la nuossa querida Isaura Nieto Rodrigues, dedicando la sue sabedorie al telar cunfecionando ls tapetes, colchas, mantas i alforjas.

Lhembro tamien neste bídio i dado nun tener cunseguido apartar de l mesmo pessonas de Caçarelhos que por ironia de l çtino, yá partiran, mas que cierta mente cuntinan bien persentes na mimória de sous fameliares, als quales you andereço l miu carinho i amisade.

A minha homenagem ao pastor

Casal trabalhador, ele herdou do pai Nascimento o gosto pelas ovelhas, ela creio que também herdou o feitiço dos campos da Matela. Embora nascida fora de Caçarelhos, foi esta a terra que adoptou para ser sua. Um casal trabalhador, amigo e simpático, pais de um casal de filhos, o rapaz um pouco rebelde, traquina, sempre a procurar o perigo, era ainda criança como todas as crianças. Agora homem trabalhador, é assim a vida. Ela aquela menina muito querida de quem eu gosto muito. Com certeza que com muita surpresa irão ver este blog e verão como por vezes recordar sabe bem. Será este o caso, pois que de entre inúmeras fotos e vidios que possuo no meu album de recordações, vou tentando partilhar com todos os intervenientes ligados a Caçarelhos, dando a conhecer para além da nossa aldeia, a Gente laboriosa, trabalhadora e pacata, que luta de sol a sol pelo seu bem estar. Amigos Emílio, Bernardina, Edgar e Rute, perdoai-me esta surpresa e a minha modesta mas sincera homenagem, e para todos um abração deste vosso amigo.

An Mirandés

Casal trabalhador, el heirdou de l pai Nacimiento l gusto pulas canhonas, eilha creio que tamien heirdou l bruxedo de ls campos de la Matela. Ambora nacida fura de Caçarelhos, fui esta a tierra qu'adotou para ser sue. Un casal trabalhador, amigo i simpático, pais dun casal de filhos, l rapaç un pouco rebelde, traquina, siempre a percurar l peligro, era inda nino cumo todas ls ninos. Agora home trabalhador, ye assi la bida. Eilha aqueilha nina mui querida de quien you gusto muito. Cun certeza que cun muita surpresa eiran ber este blog i berano cumo por bezes recordar sabe bien. Será este l causo, pus que d'antre einúmaras fotos i bidios que possuo ne l miu albun de recordaçones, bou tentando partilhar cun todos ls anterbenientes lhigados la Caçarelhos, dando a coincer para para alhá de la nuossa aldé, la Giente lhaboriosa, trabalhadeira i pacata, que lhuita de sol la sol pul sou bien star. Amigos Emílio, Bernardina, Edgar i Rute, perdoai-me esta surpresa i a mie modesta mas sincera houmenaige, i para todos un abraçon deste buosso amigo.

Histórias de Caçarelhos/Contrastes das Modernices

Navegando na NET e lendo tudo quanto enconto sobre Caçarelhos, achei interessante esta prosa sobre os tempos da minha meninisse e dado enquadrar-se pefeitamente àqueles que tal como eu nasceram há 50, 60 e 70 anos atrás. Então leiam, o que encontrei pubicado por um senhor que gostaria de saber quem é, e que se dá pelo pseudo nome de "Calisto".



-Recebi há alguns dias um e-Mail que me fez recordar a minha infância, passada em Caçarelhos, apesar de não saber o autor não resisto a partilhá-lo, concerteza trará memórias a muitos naturais de caçarelhos que agora vivem longe!
Nascidos antes de 1986. De acordo com os reguladores e burocratas de hoje,todos nós que nascemos nos anos 60, 70 e princípios de 80, não devíamos ter sobrevivido até hoje, porque as nossas caminhas de bebé eram pintadas com cores bonitas, em tinta à base de chumbo que nós muitas vezes lambíamos e mordíamos. Não tínhamos frascos de medicamentos com tampas "à prova de crianças", ou fechos nos armários e podíamos brincar com as panelas. Quando andávamos de bicicleta, não usávamos capacetes.
Quando éramos pequenos viajávamos em carros sem cintos e airbags, viajar á frente era um bónus. Bebíamos água da mangueira do jardim e não da garrafa e sabia bem. Comíamos batatas fritas, pão com manteiga e bebíamos gasosa com açúcar, mas nunca engordávamos porque estávamos sempre a brincar lá fora. Partilhávamos garrafas e copos com os amigos e nunca morremos disso. Passávamos horas a fazer carrinhos de rolamentos e depois andávamos a grande velocidade pelo monte abaixo, para só depois nos lembrarmos que esquecemos de montar uns travões. Depois de acabarmos num silvado aprendíamos. Saíamos de casa de manhã e brincávamos o dia todo, desde que estivéssemos em casa antes de escurecer. Estávamos incontactáveis e ninguém se importava com isso.
Não tínhamos PlayStation, X Box. Nada de 40 canais de televisão, filmes de vídeo, home cinema, telemóveis, computadores, DVD, Chat na Internet. Tínhamos amigos - se os quiséssemos encontrar íamos á rua. Jogávamos ao elástico e à barra e a bola até doía! Caíamos das árvores, cortávamo-nos, e até partíamos ossos mas sempre sem processos em tribunal. Havia lutas com punhos mas sem sermos processados. Batíamos ás portas de vizinhos e fugíamos e tínhamos mesmo medo de sermos apanhados. Íamos a pé para casa dos amigos. Acreditem ou não íamos a pé para a escola; Não esperávamos que a mamã ou o papá nos levassem.
Criávamos jogos com paus e bolas. Se infringíssemos a lei era impensável os nossos pais nos safarem. Eles estavam do lado da lei.
Esta geração produziu os melhores inventores e desenrascados de sempre. Os últimos 50 anos têm sido uma explosão de inovação e ideias novas. Tínhamos liberdade, fracasso, sucesso e responsabilidade e aprendemos a lidar com tudo. És um deles? Parabéns!
Passa esta mensagem a outros que tiveram a sorte de crescer como verdadeiras crianças, antes dos advogados e governos regularem as nossas vidas, "para nosso bem". Para todos os outros que não têm idade suficiente pensei que gostassem de ler acerca de nós. Isto, meus amigos é surpreendentemente medonho... E talvez ponha um sorriso nos vossos lábios. A maioria dos estudantes que estão hoje nas universidades nasceu em 1986. Chamam-se jovens.
Nunca ouviram "we are the world" e uptown girl conhecem de westlife e não de Billy Joel.Nunca ouviram falar de Rick Astley, Banarama ou Belinda Carlisle.Para eles sempre houve uma Alemanha e um Vietname.A SIDA sempre existiu.Os CD's sempre existiram.O Michael Jackson sempre foi branco.Para eles o John Travolta sempre foi redondo e não conseguem imaginar que aquele gordo fosse um dia um deus da dança.Acreditam que Missão impossível e Anjos de Charlie são filmes do ano passado.Não conseguem imaginar a vida sem computadores.Não acreditam que houve televisão a preto e branco.
Agora vamos ver se estamos a ficar velhos:
1. Entendes o que está escrito acima e sorris.2. Precisas de dormir mais depois de uma noitada.3. Os teus amigos estão casados ou a casar.4. Surpreende-te ver crianças tão á vontade com computadores.5. Abanas a cabeça ao ver adolescentes com telemóveis.6. Lembras-te da Gabriela (a primeira vez).7. Encontras amigos e falas dos bons velhos tempos.8. Vais encaminhar este e-mail para outros amigos porque achas que vão gostar.
SIM! ESTAMOS A FICAR VELHOS, heheheh , mas tivemos uma infância do caraças!
Muito obrigado ao Autor, sorri e lembrei-me de tantas coisas e esta foi a minha forma de partilhar a mensagem.
Escrito por Calisto às 16:20



An Mirandés

Stórias de Caçarelhos/Cuntrastes de las Modernices

-Nabegando na NET i lhendo todo quanto anconto subre Caçarelhos, achei antressante esta prosa subre ls tiempos de a mie menenisse i dado enquadrar-se pefeitamente àqueles que tal cumo you nacírun hai 50, 60 i 70 anhos atrás. Anton lheian, l qu'ancontrei pubicado por un senhor que gustarie de saber quien ye, i que se dá pul pseudo nome de "Calisto".

Recebi hai alguns dies un i-Carta eiletrónica que me fizo recordar a mie anfáncia, passada an Caçarelhos, anque nun saber l'outor nó resisto la partilhá-lo, cuncerteza trará mimórias a muitos naturales de caçarelhos qu'agora biben lhoinge!
Nacidos antes de 1986. D'acuordo culs reguladores i burocratas d'hoije,todos nós que nacemos ne ls anhos 60, 70 i percípios de 80, nun debíamos tener subrebebido até hoije, porque las nuossas caminas de bebé éran pintadas cun quelores guapas, an tinta a la base de chombo que nós muitas bezes lhambíamos i mordíamos. Nun tínhamos frascos de medicamientos cun tapadeiras "a la proba de ninos", ó fechos ne ls armairos i podiemos brincar culas panelas. Quando andábamos de bicicleta, nun usábamos capacetes. Quando éramos pequeinhos biajábamos an carros sin cintos i airbags, biajar á frente era un bónus. Bebíamos auga de la mangueira de l jardin i nun de la garrafa i sabie bien. Comíamos patatas fritas, pan cun manteiga i bebíamos gasosa cun açúcar, mas nunca angordábamos porque stábamos siempre a brincar alhá fura. Partilhábamos garrafas i copos culs amigos i nunca morremos desso. Passábamos horas a fazer carrinhos de rolamientos i depuis andábamos la grande belocidade pul monte ambaixo, para solo depuis mos lhembrarmos que squecemos de montar uns trabones. Depuis d'acabarmos nun silbado daprendíamos. Saíamos de casa de manhana i brincábamos l die to, zde que stubíssemos an casa antes de scurecer. Stábamos ancontatables i naide se amportaba cun esso. Nun tínhamos PlayStation, X Box. Nada de 40 canhales de telebison, filmes de bídeo, home cinema, telemobles, cumputadores, DBD, Xat na Anterneta. Tínhamos amigos - se ls quejissemos ancontrar ibamos á rue. Jogábamos al elástico i a la barra i la bola até doía! Caíamos de las arbles, cortábamo-mos, i até partíamos uossos mas siempre sin porcessos an tribunal. Habie lhuitas cun punhos mas sin sermos processados. Batíamos ás puortas de bezinos i fugíamos i tínhamos mesmo medo de sermos apanhados. Ibamos la pie para casa de ls amigos. Acraditen ó nun ibamos la pie pa la scuola; Nun sperábamos que la mamana ó l papá ne ls lhiebassen. Criábamos jogos cun palos i bolas. Se anfringíssemos la lhei era ampensable ls nuossos pais ne ls safáren. Eilhes stában de l lhado de la lhei. Esta geraçon porduziu ls melhores ambentores i zamrascados de siempre. Ls radadeiros 50 anhos ténen sido ua spluson d'inobaçon i eideias nuobas. Tínhamos lhibardade, fracasso, sucesso i respunsabelidade i daprendemos a lhidar cun todo. Sós un deilhes? Parabienes!
Passa esta mensaige a outros que tubírun la suorte de crecer cumo berdadeiras ninos, antes de ls adbogados i gobiernos reguláren las nuossas bidas, "para nuosso bien". Para todos ls outros que nun ténen eidade suficiente pensei que gustassen de lher acerca de nós. Esto, mius amigos ye surprendentemente medonho... I talbeç ponga un sorriso ne ls buossos lhábios. La maiorie de ls studantes que stan hoije nas ounibersidades naciu an 1986. Chaman-se moços. Nunca oubiran "we are the world" i utown girl conhecen de westlife i nun de Billy Joel.Nunca oubiran falar de Rick Astley, Banarama ó Belinda Carlisle.Para eilhes siempre houbo ua Almanha i un Bietname.La SIDA siempre eisistiu.Ls CD's siempre eisistiran.L Michael Jackson siempre fui branco.Para eilhes l John Trabolta siempre fui redondo i nun cunseguen eimaginar qu'aquel gordo fusse un die un dius de la beilça.Acraditan que Misson ampossible i Anjos de Charlie son filmes de l'anho passado.Nun cunseguen eimaginar la bida sin cumputadores.Nun acraditan qu'houbo telebison a negro i branco.
Agora bamos ber se stamos a quedar bielhos: 1. Antendes l que stá scrito arriba i sorris.2. Percisas de drumir mais depuis dua noitada.3. Ls tous amigos stan casados ó a casar.4. Surprende-te ber ninos tan á buntade cun cumputadores.5. Abanas la cabeça al ber adolescentes cun telemobles.6. Lhembras-te de la Grabiela (la purmeira beç).7. Ancontras amigos i falas de ls buns bielhos tiempos.8. Bás ancaminhar este correio eiletrónico para outros amigos porque achas que ban gustar.
SIM! ESTAMOS La FICAR BELHOS, heiheheh , mas tubimos ua anfáncia de l caraças!
Mui oubrigado al Outor, sorri i lhembrei-me de tantas cousas i esta fui a mie forma de partilhar la mensaige.Scrito por Calisto a las 16:20

FOTOS DE CAÇARELHOS


Vista aérea frontal à Igreja




Tia Beatriz Machado também quase
centenária. Que Deus lhe continue a
dar saúde. Um beijinho para ela.

Vista aérea do Palenque e Carvalha




Tia Joana, quase centenária.
Um beijinho com muito carinho











Seja na Primavera, Verão, Outono ou Inverno a nossa aldeira é sempre airosa e bela reparem nesta fotos que convosco partilho, lançando o desafio para que coloquem também neste blog as vossa.

PAULITEIROSCultura duma região

Caçarelhos não só está ligado às Gaitas, mas também aos Pauliteiros também motivo de orgulho, pois que nestas andanças de gaitas, gaiteiros e pauliteiros, fui encontrar uma Gaiteira descendente de Caçarellhos, já em terceira geração, descende e Ana Afonso, residia frente à casa da abadia, há já um bom par de ano. Com algum carinho e amizade vos apresento também os Pauliteiros da Ássociaçon de la Lhéngua Mirandesa em que os gaiteiros João Ventura e Inês Gonçalves descendem de Caçarelhos. Quem sabe se um dia Caçarelhos não voltará a ter como outrora um grupo de Pauliteiros. Para Já fica o convite aos filhos dos descendentes de Caçarelhos residentes na área da grande Lisboa, para que se quiserem fazer parte do grupo aqui na zona Pinheirinho/Almada que me contactem atravês do meu Email ou deixem expresso neste blog.